چگونه از پشیمانی جنسی جلوگیری کنیم؟ و دوم: اگر رفتاری انجام داده ایم که حالا نسبت به آنها پشیمانی جنسی داریم چطور با آنها کنار بیاییم.
احساسات ما مثل یک قطب نما هستند که آیا رفتارهای ما همسو با نظام ارزشی و باورهای ما هستند یا نه. مثلا اگر رفتاری را می کنیم و بعد احساس عذاب وجدان می کنیم، احتمالا رفتار ما با ارزشهایی که به آنها اعتقاد داریم همسو نبوده است.
در مورد تصمیم گیری جنسی عواملی دخیل هستند که بتوانیم تصمیمات درستی در مورد زندگی جنسی بگیریم که بعدتر احتمال پشیمانی جنسی کمتری داشته باشیم. یکی از این عوامل، داشتن دانش جنسی است. داشتن اطلاعات درست در مورد پیشگیری از بیماری های مقاربتی، پیشگیری از بارداری، مفهوم رضایت جنسی، مراقبت از خود و شریک جنسی، آگاهی از بدن و اینکه چه مسائلی از لحاظ جنسی لذت بخش هستند. به علاوه، مهم است افراد، خارج از اتاق خواب در مورد نیازها و فانتزی های جنسی خود و شریک جنسی خود صحبت کنند تا اطلاعات دقیق تری داشته باشند که آیا فانتزی های طرف مقابل برای آنها نیز مسائل لذت بخشی هست یا خیر.
نکته بعدی که در تصمیم گیری جنسی کمک کننده است خودشناسی بیشتر است. به این معنی که اگر افراد احساس منفی دارند احتمالا به این معنی است که به مسیر درستی نمی روند. بعضی افراد چنان با احساسات و بدن خود بیگانه هستند که در چنین موقعیت هایی بی حس میشوند و توانایی تشخیص احساسات خود را ندارند و بعدها متوجه می شوند که چقدر تجربه ی بدی داشته اند.
نکته بعدی در تصمیم گیری جنسی تنظیم احساسات(emotional regulation) است. همه ی انسانها طیف مختلفی از احساسات خوشایند و ناخوشایند را تجربه می کنند. ولی نکته ی مهم مدیریت این احساسات است. برای مثال ممکن است فردی به دیگری حسادت کند و به خاطر انتقام با فردی دیگر رابطه جسی برقرار کند. و یا احساس حقارت داشته باشد و برای برطرف کردن حس حقارت با فردی رابطه جنسی برقرار کند.
نکته بعدی برای تصمیم گیری جنسی بهتر، گفتگو با افراد قابل اعتماد که فرد را قضاوت نمی کنند(مانند رواندرمانگر) است. در چنین جوی فرد می تواند با دیدگاهی باز در مورد مسائل خود صحبت کند و همسو با ارزشهای خود و در نظر گرفتن احساسات مختلف خود، برای خود تصمیم بگیرد.
نکته آخر شناختن ارزشها و نظام اخلاقی خود است که مثل یک دفترچه راهنما عمل میکند .اگر فردی در بحبوحه ی هیجان و میل جنسی هم باشد بتواند بر اساس خط قرمزها و نظام ارزشی خود تصمیم بهتری بگیرد.
اگر قبلا انتخابی شده و فرد حالا احساس پشیمانی جنسی می کند چه کند؟
همانطور که ذکر شد، پشیمانی جنسی با ترومای جنسی و تجاوز متفاوت است. اولین نکته در رویارویی با پشیمانی جنسی پذیرش آن است. اگر اشتباهات خود را بپذیریم می توانیم از آنها درس بگیریم که در آینده مجدد تکرار نشوند و دوباره در آن مشکل نیفتیم.
– احساسات خود را شناسایی کنیم و آنها را نام گذاری کنیم: شرم؟خشم؟غم؟ و….و اینکه چرا این احساس را داریم. برای مثال در فرهنگی یک زن ممکن است پس از برقراری رابطه جنسی احساس شرم کند و این فکر را داشته باشد که از ارزش او کم شده است. در واقع باید بررسی شود که چقدر احساسات همراه با باورها و شناختهای کارآمد و ناکارآمد هستند. آیا لازم است باورهای خود را شناسایی کنند و آنها را به چالش بکشند؟
– پذیرش تجربیات و احساسات. گاهی اوقات افراد سعی در سرکوب تجربه ای که داشته اند می کنند و تلاش می کنند تا آن را قراموش کنند که این امر ناکارآند است. چون به هر حال در موقعیت دیگری این تجربه و احساس سرکوب شده سر بلند می کند و ممکن است مشکل زا شود. شاید لازم باشد تجربه ای که بابت آن پشیمانی جنسی تجربه می شود واکاوی شود. فرد انگیزه های خود و ریشه های آنها را بررسی کند و به آنها بپردازد تا در آینده تجربه ای نداشته باشد که دچار پشیمانی جنسی شود. فرضا اگر کسی خیانت انجام داده است و بابت آن پشیمانی جنسی را تجربه میکند؛ ابعاد مختلف آن را بررسی کند که چه مجموعه عواملی باعث آن تصمیم شده و چگونه می توان آن عوامل را حل و فصل کرد.
